Grrr...właśnie doszła do mnie świadomośc, że przypadkiem skasowałam notkę miedzy "Brazylijski..." a "O indianach..." pisaną 14 II. Dobrze, nie płaczmy jednak nad rozlanym mlekiem. Ogólny zarys był taki: walentynki są złe - jestem nieszczęśliwa - jestem nieszczęśliwa - jestem nieszczęśliwa - znowu wagarowałam. I to wagarowałam na olsztyńskim Zatorzu, dokładniej na jego kresach. Najsampierw pospacerowałam po parku, w którym kaczki bezwstydnie na moich oczach kopulowały, następnie trafiłam na plac zabaw, gdzie w wieku lat 6 dostałam huśtawką w głowę tym samym tracąc szansę na bycie człowiekiem normalnym;) Ajj szkoda mi tej notki... Tak jak i szkoda archiwum gadu-gadu, które w wyniku formatowania komputera zginęło w eterze niepamięci. To naprawdę przykra strata. Była tam własciwie zapisana cała historia mojego burzliwego dorastania. Te wszystkie nieudolne próby podrywu, Grzegorz, Aleksander i spółka, a teraz nie ma nic. Odzywają się do mnie ludzie, a ja nawet nie wiem, czy od razu ich zablokować, czy poczekać aż się przedstawią... tyle na chwilę obecną.