Pewna dziewczynka bez brwi

Ha ha, już niedługo, co raz bliżej, za 3 dni, czy tam jak kto woli 4 dni, rozpoczęcie roku szkolnego. Czuję niesamowity dreszcz emocji, połaczony z histerycznym rozbawieniem, a także niepohamowaną ciekawością. Jak podaje strona olsztyńskiego LO 1, "godziną W" (choc może to niestosowne używac tej nazwy w tak błahym kontekście) będzie 10:30. Oj się będzie działo:P Biedne struchlałe pierwszaczki, a wśród nich ja, wyszukujaca swoim sokolim wzrokiem nowych obiektów westchnień. Ah, aż chciałabym, by ten poniedziałek był jutro. Jest to raczej objaw dziwny, w normalnych okolicznościach Ala na wszelkie sposoby unika obowiązku szkolnego, ryzykujac nawet swoje zycie w desperackich próbach jedzenia surowych kartofli, ale oto wyrusza w nowe nieznane tereny. Brr, najgorsze będzie, gdy wszyscy na siłę bedą szukać "nowych przyjaciół" haha, a ja wtedy "no pasaran", wara ode mnie:P Jeju, juz mi się podoba:P Az zaczęłam nadużywac tych idiotycznych znaczków ":P". Tak, a oprócz wiadomosci odnośnie rozpoczęcia, ku mojemu zaskoczeniu, lecz i jeszcze większej radości, w internecie pojawił się także plan lekcji. I otóż przedstawia sie on nastepująco (bo z pewnoscią niecierpliwie chcecie się dowiedzeć):

Na ilośc godzin nie narzekam, w gimnazjum miałam jedynie 2 godziny lekcyjne mniej i jedynie ta zmiana klas mnie przeraża. Bowiem dla tych, którzy jeszcze nie znają specyfiki mojej byłej szkoły, każda klasa miała swoja salę i zwykła nawet na przerwach w niej przesiadywać, ale to już czasy zamierzchłe. Rzeczą nazbyt ciekawą wydaje mi się być natomiast postac nowego wychowawcy. Sam fakt, że jest on mężczyzną, budzi we mnie nieukrywaną radość, gdyby dodać do tego, że nie ma jeszcze 50 lat, a jak głoszą uczniowie jest on nauczycielem dość osobliwym, co wiecej uczy Łaciny, to można od razu się domyślic, że będzie on adresatem wielu westchnień. Ciekawe jak wyglada...

To były dobre wakacje, może nie tak dobre jak mogłam marzyć, lecz dobre wystarczająco bym nie czuła niezadowolenia. W czasie tych dwóch miesięcy nauczyłam się wielu pożytecznych rzeczy z dziedziny geodezji, nabawiłam się także tzw. choroby zawodowej, bowiem wszędzie mimowolnie wypatruję kamieni granicznych, reperów oraz wszelkich innych punktów osnowy, ale to takie małe nieszkodliwe hobby:P Przede wszystkim jednak uczyłam się zarabiać i współpracować, i myślę, że na dobre mi to wyszło. Nie żałuję, że nie spałam do 10, że ani razu się nie upiłam, ani, że nie siedziałam cały ten czas przed telewizorem. Za kilka dni wejdę w posiadanie Nikona D40x i wtedy powiem: dobrze wykorzystałam ten czas. Hahaha aaaale przemowa:P No cieszę się!

Dobra rada na dziś: nie kupujcie Creativów.